Poznato je da je u ovom džematu postovao stari mekteb prije Prvog svjetskog rata. Kasnije je na istom lokalitetu izgrađen nešto veći mesdžid. U novembru 1989. godine upućen je zahtjev Odboru IZ Tuzla za izdavanje saglasnosti za izgradnju džamije. Nakon dobijene saglasnosti, upućen je zahtjev nadležnim općinskim organima za izdavanjem zemljišno-knjižnog izvatka i skice. Nakon završetka ramazana i obavljanaj bajram-namaza mesdžid je srušen i na istom mjestu započeta je izgradnja džamije, krajem aprila 1990. godine. Najveći dio radova realiziran je dobrovoljnim radom i novčanim prilozima mještana. Za dva mjeseca i 10 dana, dakle do Kurban-bajrama, urađeni su građevinski radovi, tako da je bila salivena i ploča za mahfil. Do početka Agresije na BiH, aprila 1992. godine, izgrađena je džamija i sazidana munara do šerefe. Tokom Agresije zaustavljeni su radovi, a njenim završetkom ponovno otpočeti. Od granatiranja naselja i džamije od strane srpskih snaga nije pričinjena veća materijalna šteta, osim nekoliko gelera koji su izbušili kupolu, što je naknadno sanirano. Navedeni radovi završeni su do septembra 1997. godine, kada je odlučeno da se džamija zove Bijela džamija u Slavinovićima. U prizemnoj etaži, ispod džamijskog dvorišta nalaze se mektepska učionica, kotlovnica i poslovni prostor.

Imam, hatib i muallim u džematu je hafiz Abdullah-ef. Okanović.

(Informacije o džematu su preuzete iz Monografije Tuzlanski džemati, autora Šefke Sulejmanovića - Tuzla 2016. godine)