Stara džamija sagrađena je u periodu 1937-1939. godine u mjestu gdje je i ranije postojala džamija s drvenom munarom, te je smještena na udaljenosti od oko 600 m od nove džamije, s lijeve strane magistralnog puta Tuzla-Orašje. Pravljena je po ugledu na Čaršijsku džamiju u Tuzli i bila je najveća džamija na području Odbora Islamske zajednice Tuzla do 1990. godine. Podsljednji sanacioni zahvati na njoj su izvršeni 1964. godine, te se zbog eksploatacije uglja u njenoj neposrednoj blizini i slijeganja terena ispod i oko nje, došlo do znatnih oštećenja, tako da više nije bila za upotrebu. Iako s pukotinama i oštećenjima, služila je svojoj upotrebi sve do otvorenja nove džamije 10. 09. 1996. godine i još poslije toga tri godine za povremene namaze i teravih-namaz uz ramazan. U haremu džamije, na mjestu gdje je nekada bio sibjan mekteb, nalazi se gasulhana, ali ni ona više nije za upotrebu. Pedeset metara jugoistočno od džamije, pored trga zvanog „Zema“, na vakufskoj parceli površine 180 m2 postojao je objekat mektebi-ibtidaije, koja je počela s radom 1910. godine a njen rad bio je zabranjen 1947. godine. S vremenom, objekat je dotrajao i počeo se urušavati, tako da je potpuno srušena 1993. godine, iz sigurnosnih razloga.
Na ovoj lokaciji planirana je izgradnja spomen kuće Muhameda Hevaija Uskufija s muzejiskim eskponatima, na čijem prikupljanju se intezivno radi.
(Informacije o džematu su preuzete iz Monografije Tuzlanski džemati, autora Šefke Sulejmanovića – Tuzla 2016. godine).